#1 Bestseller top 60 - April 2023
De eerste roman van Haruki Murakami in zes jaar is een heerlijke koortsdroom.
‘Een ouderwetse Groen en doet qua schrijfstijl en humor denken aan de succesvolle dagboeken.’ De Boekenkrant Publiekslieveling Hendrik Groen keert terug naar tuincomplex Rust en Vreugd Op een zonnige dag in april nam weduwe Emma Quaadvliegh, op zoek naar afleiding en niet gehinderd door al te groene vingers, een tuin met huisje op volkstuincomplex Rust en Vreugd. Ze maakte er nieuwe vrienden, maar werd ook geconfronteerd met een wondere wereld van heggencontroles, bouwcommissies en kinnesinne tussen ‘oude’ en ‘nieuwe’ tuinders. Samen met haar tuinvrienden, verenigd in het licht subversieve clubje Klavertje Vier, wist ze de macht van voorzitter Harm van Velsen te ondermijnen. Inmiddels zit Emma’s eerste tuinjaar erop en hoopt ze dat de naam van het tuincomplex zich in het nieuwe seizoen wat meer zal waarmaken. Zij, haar nieuwe hondje Nelson en haar lievelingsbuurvrouw Roos hebben er hoe dan ook weer zin in. Maar de meningsverschillen over de manier waarop het park bestuurd moet worden, sluimeren als een veenbrand die elk moment weer kan oplaaien. Een vonkje is genoeg: ruzie over overhangende takken en slecht georganiseerde ledenvergaderingen, gifspuiters en onkruidkwekers. Maar de grootste dreiging komt van de kant van de gemeente. Dat wordt, zoals Roos het uitdrukt, de dood of de gladiolen. Rust en Vreugd in de pers ‘Voor de fans van de Hendrik Groen dagboeken voelt De slag om rust en vreugd een beetje als thuiskomen. Voor de nieuwelingen onder de Hendrik Groen-lezers is dit boek een warm bad waar je zeker een tijd in wilt liggen.’ De Boekenkrant
DE BATAAFSE OPSTAND DEEL 1 In het land van de Bataven broeit een opstand. Drie Romeinse legionairs moeten de leider van de opstandelingen vergiftigen om zo het verzet de kop in te drukken. Zo'n geheime missie vereist moed, kracht en scherpzinnigheid. Eigenschappen die onze helden helaas niet bezitten...
De prijs van vrijheid is een bundel vol alarmerende en islamkritische verhalen, essays en opiniestukken. Zowel persoonlijke ervaringen als zorgwekkende maatschappelijke ontwikkelingen komen hierin voorbij. Naast de geactualiseerde en herziene stukken die Keyvan Shahbazi voor onder meer de Volkskrant, De Telegraaf, Trouw, Het Parool, NIW en EW Magazine schreef, staan er ook nieuwe verhalen in. Cultureel psycholoog Keyvan Shahbazi vluchtte in 1983 vanuit Iran naar Nederland. Hij adviseerde tal van Nederlandse bewindspersonen bij verschillende ministeries, doceerde aan de Politieacademie en is bestuurslid van de stichting VluchtelingenWerk Nederland en Comité Iran Vrij en is uitgeroepen tot Vrijdenker van het Jaar. ‘De prijs van vrijheid is een noodzakelijk boek. Met de pen zet Keyvan Shahbazi zijn strijd voor vrijheid en gelijkheid voort.’ UIT HET VOORWOORD VAN PROF. DR. AFSHIN ELLIAN ‘Keyvan Shahbazi is iemand met een authentiek en urgent verhaal dat het verdient te worden gehoord.’ TROUW
Rond 1900 was Volendam een bruisende, internationale kunstenaarskolonie. Meesterverteller Jan Brokken wekt deze buitengewone en onderbelichte episode uit de Nederlandse (kunst)geschiedenis tot leven.
Van de bestsellerauteur van de NS Publieksprijs winnaar De Camino.
Van de bestsellerauteur van de NS Publieksprijs winnaar De Camino. Na het succes van de bestsellers Het bloemenmeisje en De Camino komt Anya Niewierra met De nomade. Een aangrijpende thriller over vaderliefde en een verborgen verleden. De 37-jarige documentairemaker Olga Liebke woont met haar zonderlinge vader in het Harz-gebergte. Olga heeft een innige band met de inmiddels dementerende man. Haar moeder stierf in het kraambed en ze heeft verder geen familie. Tenminste, zo is het verhaal. Maar dan vertelt haar vader herinneringen die niet rijmen met de geschiedenis zoals zij die kent. Ze gaat twijfelen over haar achtergrond en ontdekt documenten uit de voormalige Sovjet-Unie. Olga reist naar de driehoek Polen, Litouwen en Belarus en stuit op een huiveringwekkend geheim. ‘Anya Niewierra heeft met De nomade weer een magnifiek boek afgeleverd, dat mogelijk nog indrukwekkender is dan De Camino.’
In de dertien jaar waarin Martin Sommer de Haagse politiek in de Volkskrant besprak, leek het Binnenhof soms op een dolle carrousel. Tegelijk voltrok zich een langzame, bijna onopgemerkte verandering. Politiek werd steeds minder de belofte van een mooiere toekomst voor allemaal en steeds meer het boze terugkijken op een geschonden geschiedenis. Net als in de standenstaat van lang geleden is er geen besef meer van vooruitgang. En net als in de oude standenstaat is privilege het sleutelbegrip; niet, zoals toen, als iets om je op voor te laten staan, maar als een manier om iemand na te wijzen. Bestuurders kijken met een mengsel van medeleven en afgrijzen naar de boze burgers. Zij begrijpen wel dat de gezamenlijkheid ver te zoeken is, maar het land moet nu eenmaal bestuurd worden en dat kun je zeker niet aan de bevolking overlaten. Zo is in de nieuwe standenstaat iedereen uiteindelijk boos op iedereen: burgers, politici, ambtenaren, rechters en journalisten.
Jacinda Ardern, de voormalige premier van Nieuw-Zeeland, deelt haar visie op vernieuwend, empathisch leiderschap en biedt inspiratie aan een nieuwe generatie leiders ‘Ik verzet me echt tegen het idee dat politiek een plek vol ego moet zijn waar je constant bezig bent met scoren ten koste van elkaar. Ja, we hebben een robuuste democratie nodig, maar je kunt sterk én aardig zijn.’ Jacinda Ardern Hoe ziet een moderne leider eruit? Kun je macht hebben over anderen en toch uitgaan van vriendelijkheid? Jacinda Ardern – voormalig premier van Nieuw-Zeeland en de jongste vrouwelijke regeringsleider in de geschiedenis – denkt van wel. Ze groeide op in een klein stadje in Nieuw-Zeeland als dochter van een politieagent, en als veertigste premier van haar land dwong ze wereldwijd respect af door haar empathische leiderschap dat mensen op de eerste plaats zette. Haar meelevende en tegelijk krachtige reactie op de aanslagen in Christchurch, resulterend in snelle en ingrijpende wapenbeheersingswetten, demonstreerde haar opmerkelijke leiderschap. Ze loodste haar land door ongekende uitdagingen – een vulkaanuitbarsting, een grote inbreuk op de bioveiligheid en een wereldwijde pandemie – terwijl ze visionaire nieuwe beleidsmaatregelen doorvoerde om klimaatverandering aan te pakken en kinderarmoede te verminderen. Ardern is hét voorbeeld van een nieuw soort leiderschap, waarbij kwetsbaarheid, gelijkheid en empathie vooraan staan. De nieuwe macht is meer dan haar politieke memoires; het geeft een inkijk in hoe het voelt om te leiden, en stelt de vraag: wat als jij ook tot meer in staat bent dan je ooit had gedacht? De pers over Jacinda Ardern ‘Hét voorbeeld van de empathische leider. Een rolmodel voor vele vrouwen wereldwijd.’ de Volkskrant ‘Ardern is een geweldig unieke combinatie van enerzijds heel efficiënt, daadkrachtig beleid, kort op de bal, [en anderzijds] dat empathisch, ethisch leiderschap.’ Karen Celis, hoogleraar politieke wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel, VRT ‘Jacinda Ardern heeft Nieuw-Zeeland op de wereldkaart gezet. Haar vrouwelijkheid, die toen (en eigenlijk nog steeds) in de politiek werd afgewezen, bleek de bron van Ardens politieke én publieke succes.’ NRC ‘Arderns gave is haar vermogen om een vorm van leiderschap te articuleren vol daadkracht en gezond verstand, terwijl ze ook mededogen en saamhorigheid nastreeft.’ Time Magazine